يكي از پديده هاي رايج اجتماعي معاصر مسأله مد و مُد‌گرايي است. شايد كمتر خانواده‌اي باشد كه با اين پديده درگير نباشد. مد و مد گرايي كه غالباً ريشه در زيبايي جويي و تنوع طلبي دارد، اگر در چهارچوپ موازين شرعي و عرفي باشد و اگر مورد تأييد عقل باشد، اشكالي ندارد، بلكه نيك ارزيابي مي شود. اما اگر ناشي از تقليد كوركورانه و ميمون وار از بيگانگان باشد، بسيار مذموم و منفي ارزيابي مي شود كه در شأن انسانهاي كمال يافته و فرهيخته نيست.
يكي از پديده هاي رايج اجتماعي معاصر مسأله مد و مُد‌گرايي است. شايد كمتر خانواده‌اي باشد كه با اين پديده درگير نباشد. مد و مد گرايي كه غالباً ريشه در زيبايي جويي و تنوع طلبي دارد، اگر در چهارچوپ موازين شرعي و عرفي باشد و اگر مورد تأييد عقل باشد، اشكالي ندارد، بلكه نيك ارزيابي مي شود. اما اگر ناشي از تقليد كوركورانه و ميمون وار از بيگانگان باشد، بسيار مذموم و منفي ارزيابي مي شود كه در شأن انسانهاي كمال يافته و فرهيخته نيست.
