ویدانما : شبکه اجتماعی چند رسانه ای

دانشمندان متوجه شده اند نمونه های آبی از قمر زحل فوران می کند که این امر نشان دهنده امکان حیات در آن است. به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، اکنون یک دهه است که فضاپیمای کاسینی مشغول بررسی وضعیت سیاره زحل و قمرها یخی آن به نام انسلادوس است. انسلادوس یک میلیارد و دویست میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد. اما آنچه دانشمندان ناسا را به وجد آورده نمونه های آبی است که از این قمر فوران می‌کند. این امر حاکی از امکان حیات در این قمر است.

نتیجه جالب فشار دادن حوله خیس در فضا و شرایط بی‌ وزنی !

این ماهواره که GOES-R نام دارد، به منظور بررسی و پیش بینی وضعیت جوی مورد استفاده قرار خواهد گرفت و به گفته ناسا می تواند در شناسایی و ارائه اطلاعات مربوط به طوفان ها، گردبادها، سیل ها، ابرهای خاکستر آتشفشانی، آتش سوزی جنگل ها، رعد و برق و حتی طوفان های خورشیدی بسیار بهتر و دقیق‌تر از ماهواره های حال حاضر عمل کند. به گفته یکی از کارشناسان این حوزه، ماهواره GOES-R می تواند اطلاعات و تصاویر بیشتری را با جزییات دقیق‌تر و البته رزولوشن بالاتر در اختیار ما قرار دهد و از این رو، اگر بتوانیم در شرایطی همچون وقوع گردبادها، 10، 15 و یا 20 دقیقه زودتر از معمول اطلاع رسانی کنیم، قادر خواهیم بود تا جان انسان های زیادی را نجات دهیم.

عملکرد آب در فضا و شرایط نبود نیروی جاذبه آن چنان عجیب و حیرت انگیز است که به فضانوردان امکان می‌دهد از یک قطره آب به عنوان توپ در بازی پینگ پنگ استفاده کنند. در تاریخ 21 ژانویه سال جاری اسکات کلی، یکی از فضانوردان ناسا، 300امین روز از حضورش در ایستگاه فضایی بین‌المللی را جشن گرفت و به همین مناسبت در یک ویدیو جدید، یکی از عجیب‌ترین رفتارهای آب در ارتفاع 250 مایلی از سطح زمین و در شرایط نبود گرانش را به تصویر کشید: بازی پینگ پنگ با قطره آب.

قطعه‌ای فلزی در رومانی که قدمت آن به 250 هزار سال قبل می رسد، بحث و جدل فراوانی را بین کارشناسان درباره احتمال سفر موجودات فضایی به زمین به وجود آورده است.

در حالت عادی فضانوردان برای عادت کردن به شرایط بی وزنی و نبود نیروی جاذبه به چندین روز زمان نیاز دارند. اما تیم پیک، فضانوردی که در حال حاضر در ایستگاه فضایی بین‌المللی حضور دارد، نشان می‌دهد زمانی که فضانوردان به این شرایط عادت می‌کنند، از چنان مقاومت بالایی برخوردار خواهند شد که تمامی چرخش‌ها و شناور بودن‌ها در فضا برای آنها کاملا عادی خواهد شد. سیستم وستیبیولار (دستگاه دهلیزی) بدن، که وظیفه حرکات و تعادل انسان را بر عهده دارد، در شرایط بی وزنی حالتی بی قرار و غیرعادی پیدا می‌کند. پس از 24 الی 48 ساعت حضور، این سیستم به طور کامل غیرفعال می‌شود و به چشم‌ها اجازه می دهد که فعالیت کنند. در نهایت و زمانی که فضانوردان به طور کامل به شرایط فضا عادت می‌کنند، عملکرد بدن به وضعیتی عادت می‌کند که به سختی دچار سرگیجه یا حالت تهوع خواهد شد. از کار افتادن سیستم وستیبیولار بدن به فضانوردان کمک می‌کند تا شرایط فیزیکی بسیار سختی را تحمل کنند. در ویدیویی که مشاهده خواهید کرد، تیم پیک و همکار او تیم کوپرا آزمایشی را انجام می دهند و با چرخاندن مکرر تیم پیک مثل یک گلوله توپ این شرایط را به نمایش می‌گذارند.

آینده تحقیقات فضای چگونه خواهد بود؟

اولین سفر به فضا توسط فضا نوردان را در این کلیپ مشاهده کنید.